Mythe of feit: baby’s kunnen in de baarmoeder huilen

Als je net als veel aanstaande ouders bent, vraag je je af – terwijl je baby rolt, stoot en trapt – wat er precies in de baarmoeder gebeurt.

Wetenschappers zijn ook nieuwsgierig en bestuderen al decennia foetaal gedrag in de baarmoeder. Dankzij technologische vooruitgang is er meer dan ooit tevoren bekend over wat er in de baarmoeder gebeurt. We kunnen zelfs de vraag beantwoorden: huilt mijn baby daarbinnen?

Het antwoord is: dat zouden ze kunnen zijn, maar niet in de manier waarop je je voorstelt. Om die echte, complete babykreten te horen, moet je wachten op de verloskamer – of kort daarna, wanneer je om 2 uur ’s nachts probeert te slapen.

Laten we eens kijken wat er aan de hand is dat je niet kunt horen of zien.

Bewijs dat baby’s in de baarmoeder huilen

Om te begrijpen of baby’s echt ‘huilen’ in de baarmoeder, is het belangrijk om rekening te houden met wat er in het huilgedrag zit, niet alleen met het karakteristieke geluid. Baby’s kunnen pas huilen als ze in contact zijn met lucht in plaats van met vloeistof, dus wetenschappers vertrouwen op het bestuderen van het complexe fysieke gedrag en de reacties die huilen veroorzaken.

In 2005 voerden Nieuw-Zeelandse onderzoekers een van de meest invloedrijke onderzoeken uit naar baby’s die in de baarmoeder huilden, waarbij ze een echovideo verschaften van wat zij interpreteerden als een huilende baby. Ze verdeelden de kreet in meerdere stappen, of een reeks lichaamsbewegingen en ademhaling (in plaats van alleen geluid) om te bevestigen dat de baby huilde.

Vóór deze studie was bewezen dat er slechts vier gedragsmatige, foetale toestanden waren, waaronder rustige, actieve, slaap en wakkere toestanden. De bevindingen onthulden echter een nieuwe toestand, 5F genoemd, de staat van huilgedrag.

Op de leeftijd van 20 weken, zo bleek uit het onderzoek in Nieuw-Zeeland, kan een foetus alle acties uitvoeren die nodig zijn om te huilen, waaronder:

het strekken van de tong
het coördineren van meer complexe
ademhalingsinspanningen
het openen van de kaak
de mond bewegen
trillende kin
slikken

De baby’s die in de baarmoeder huilden, waren 24 weken en ouder.

Dezelfde studie meldde dat de enige hoorbare kreten die door de buitenwereld worden gehoord, plaatsvinden tijdens een uiterst zeldzaam fenomeen dat vagitus uterinus wordt genoemd.

Het gaat om een baby die in de baarmoeder huilt tijdens een operatie waarbij lucht in de baarmoeder is gekomen, wat suggereert dat de eerste hoorbare kreten alleen plaatsvinden tijdens de overgang naar de buitenwereld.

Je kunt het aan hun gezicht zien

Een andere studie uit 2011 was gericht op gezichtsuitdrukkingen vóór de geboorte, wat een belangrijke indicator is van de reactie op huilen. Elke ouder die ooit een baby een driftbui heeft zien krijgen, weet dat hun gezicht allesbehalve neutraal is.

Wetenschappers waren het er in dit geval ook over eens dat hoewel het niet-vocale gedrag dat verband houdt met huilen zich vóór de geboorte ontwikkelt, de vocale component van huilen pas bij de geboorte begint. Dus hoewel je tijdens het derde trimester op een echografie misschien het gezicht van jouw baby verkreukeld ziet, zul je niets horen.

Wat betekent het?

Kortom, je baby oefent hoe hij moet huilen – laten we het opwarmen voor het echte werk noemen. De hierboven genoemde onderzoeken gebruikten een geluid om de foetus te laten schrikken om de huilreactie te bereiken, waarbij alles werd vermeden dat pijn zou veroorzaken. Zelfs daarna huilden baby’s minder dan 15-20 seconden, dus er vinden geen urenlange uitroepsessies plaats in je baarmoeder.

Wetenschappers zijn het er over het algemeen over eens dat baby’s pijn kunnen voelen tegen het derde trimester, hoewel er enige discussie is over wanneer dit precies begint. De huilstudies tonen simpelweg aan dat baby’s iets als een negatieve prikkel kunnen verwerken en er dienovereenkomstig op kunnen reageren.

Er is op dit moment geen bewijs dat de baby verdrietig is of reageert op andere ongemakkelijke omstandigheden, maar wetenschappers weten het niet helemaal zeker.

Andere manieren waarop baby’s reageren
Het kan goed zijn om je te concentreren op de coole dingen die daar gebeuren in plaats van je zorgen te maken over korte huilperiodes. Je kunt zelfs jouw potentiële vermogen bepalen om jouw baby een veilig gevoel te geven.

Een onderzoek uit 2015 toonde aan dat baby’s reageren op zowel aanraking als geluid van de moeder, wat verder bewijst dat je in de baarmoeder moet praten, zingen, lezen en communiceren met je baby.

De wetenschappers legden uit dat een foetus meer beweging vertoonde als moeder haar handen op haar buik legde. Bovendien kan een baby in de baarmoeder zelfs rustiger worden als je met een kalmerende stem tegen ze praat.

Bovendien vertoonden foetussen in het derde trimester meer regulerend gedrag, zoals gapen, rustgedrag zoals het kruisen van hun armen en zelfaanraking wanneer moeder tegen haar buik sprak of haar buik aanraakte (vergeleken met foetussen in het tweede trimester). Je baby kan ook glimlachen en knipperen in de baarmoeder.

Negeer dus de nee-zeggers die denken dat jouw baby je niet kan horen of op jouw aanraking kan reageren. Babbel met je baby over alles wat je maar wilt, zing liedjes en raak je buik aan tot je tevreden bent.

Conclusie

Hoewel het waar is dat jouw baby in de baarmoeder kan huilen, maakt hij geen geluid en hoef je je er geen zorgen over te maken. De oefenhuilen van de baby omvatten het nabootsen van het ademhalingspatroon, gezichtsuitdrukking en mondbewegingen van een baby die buiten de baarmoeder huilt.

Je hoeft je geen zorgen te maken dat jouw baby pijn heeft. Het ontwikkelen van het vermogen om te reageren op negatieve prikkels is een vaardigheid die wetenschappers later als nuttig hebben beschreven, wanneer het huilen van de baby zeker jouw aandacht zal trekken.

Baby’s kunnen niet alleen huilen, maar ook fysiek reageren op de aanraking of stem van een moeder, dus besteed tijd aan het aanraken van je zwangere buik en het praten met je baby.