Wat zijn de oorzaken van een miskraam?

Er zijn talloze redenen voor een miskraam, en op veel ervan heb je geen controle. Krijg inzicht in de oorzaak van een miskraam en ontdek wie het risico loopt op zwangerschapsverlies.

 
De eerste vraag die veel stellen stellen nadat ze een miskraam hebben gehad, is simpel: waarom? Een miskraam kan een ongelooflijk verwoestende gebeurtenis zijn met langdurige emotionele gevolgen. Maar een van de moeilijkste aspecten van zwangerschapsverlies is het volledige gebrek aan kennis over de redenen waarom het is gebeurd.

In veel gevallen, vooral bij vroege miskramen, kan het moeilijk zijn om precies te bepalen wat er mis is gegaan. Maar zoals de experts het zien, is het verbazingwekkend hoe vaak de zwangerschap echt goed gaat. Als je aan een zwangerschap denkt, en je denkt aan het begin van de vorming van een mens en alle dingen die perfect moeten gaan, dan is het echt een wonder als het gebeurt. Er komen twee sets genetisch materiaal bij elkaar die moeten worden verdeeld, en soms gaat er iets mis. De eenvoudigste manier om erover na te denken is dat (miskraam) een soort natuurlijke manier is om ervoor te zorgen dat een mens compatibel is met het leven.

Hoewel veel stellen die een miskraam krijgen, zichzelf de schuld geven, is de waarheid dat ze waarschijnlijk niets hebben gedaan om het te veroorzaken. Hier is alles wat je moet weten over de redenen voor zwangerschapsverlies, met tips om jouw risico te verkleinen.

 

Waarom gebeuren er miskramen?

De meest voorkomende oorzaak van een miskraam is een genetische afwijking in het embryo. Maar verschillende andere factoren kunnen ook de boosdoener zijn, waaronder schildklieraandoeningen, diabetes, immunologische aandoeningen, drugsmisbruik en meer.

 

Chromosomale afwijkingen

Volgens de March of Dimes treedt tot 70 procent van de miskramen in het eerste trimester en 20 procent van de miskramen in het tweede trimester op vanwege een storing in de genen van de foetus. Tijdens de bevruchting brengen het sperma en de eicel elk 23 chromosomen samen om perfect op elkaar afgestemde paren te creëren. Dit is een complex proces en een kleine storing kan resulteren in een genetische of chromosomale afwijking.

Hoewel sommige chromosomale afwijkingen compatibel zijn met het leven (zoals trisomie 21, het meest voorkomende type van het syndroom van Down), zijn andere chromosomale aandoeningen dat eenvoudigweg niet. Genetisch stopt (ontwikkeling) gewoon.

Miskramen veroorzaakt door chromosomale afwijkingen komen vaker voor bij vrouwen ouder dan 35 jaar. Dit komt doordat alle eicellen die een vrouw ooit zal hebben aanwezig zijn vanaf de geboorte, en de eicellen verouderen met haar. De leeftijd van de vader kan ook een vergelijkbare rol spelen. De frequentie van miskraam bij vrouwen onder de 20 is ongeveer 12 tot 15 procent en verdubbelt naarmate de vrouw de leeftijd van 40 nadert. Er is niets dat kan worden gedaan om een miskraam te voorkomen als gevolg van een chromosomale afwijking en als een miskraam eenmaal is begonnen, is er niets meer te doen om het te stoppen.

 

Schildklieraandoeningen

Of het nu gaat om hypothyreoïdie (te laag) of hyperthyreoïdie (te hoog), schildklieraandoeningen kunnen leiden tot problemen met onvruchtbaarheid of tot terugkerende miskramen. Gevallen waarin de schildklierfunctie van een vrouw laag is, haar lichaam zal proberen te compenseren door hormonen te produceren die de ovulatie daadwerkelijk kunnen onderdrukken. Omgekeerd kan een schildklier die te veel hormonen produceert, het vermogen van oestrogeen om zijn werk te doen verstoren, en het kan de baarmoeder ongunstig maken voor implantatie of leiden tot abnormale baarmoederbloeding.

 

Suikerziekte

Vrouwen met diabetes moeten samenwerken met hun huisarts of endocrinoloog om hun suikercontrole te optimaliseren. Ongecontroleerde insulineafhankelijke diabetes in het eerste trimester kan leiden tot een verhoogd aantal miskramen en ook tot een duidelijk verhoogd risico op ernstige geboorteafwijkingen.

 

Fysieke complicaties

Een minder vaak voorkomende oorzaak van een miskraam kunnen fysieke problemen met de moeder zijn eraan toevoegend dat dit meestal in het tweede of derde trimester gebeurt. Hier zijn enkele voorbeelden:

• Baarmoederfibromen kunnen de implantatie of de bloedtoevoer naar de foetus verstoren.
• Sommige vrouwen worden geboren met een septum, een ongewoon baarmoederafwijking dat verband houdt met een miskraam.
• Vrouwen kunnen banden van littekenweefsel in de baarmoeder ontwikkelen door operaties of abortussen op de tweede termijn; dit littekenweefsel kan voorkomen dat een eicel correct wordt geïmplanteerd en kan de bloedtoevoer naar de placenta belemmeren.

Een arts kan vóór de zwangerschap baarmoederafwijkingen vaststellen door middel van gespecialiseerde röntgenfoto’s. De meeste gevallen kunnen worden behandeld, wat het risico op een miskraam kan verkleinen.

 

Bloedstollingsstoornissen

Net als lichamelijke afwijkingen zijn miskramen door bloedstollingsstoornissen (zoals Factor V Leiden) zeldzamer, maar komen ze wel voor.

 

Hormonale onevenwichtigheden

Soms produceert het lichaam van een vrouw niet genoeg van het hormoon progesteron, wat nodig is om het baarmoederslijmvlies te helpen de foetus te ondersteunen en de placenta te helpen vasthouden. Omdat dit niet erg gebruikelijk is, zouden we er meestal niet op testen, tenzij een vrouw meerdere miskramen heeft gehad. Medicatie kan de kans op een succesvolle volgende zwangerschap vergroten.

 

Gebruik van drugs, alcohol of tabak tijdens de zwangerschap

Sommige leefgewoonten – zoals drugsmisbruik, alcoholgebruik tijdens de zwangerschap en roken – blijken vroege miskraam en zwangerschapsverlies in latere trimesters te veroorzaken. Het optimaliseren van jouw gezondheid voorafgaand aan jouw zwangerschap kan het risico op een miskraam helpen verminderen.

 

Immunologische aandoeningen en chronische ziekten

Bepaalde auto-immuunziekten kunnen een rol spelen bij een miskraam, vooral bij terugkerende miskramen. Hoewel de exacte rol van immunologische factoren bij een miskraam gecompliceerd is is dat de eenvoudigste manier om het te begrijpen is dat het lichaam de zwangerschap gewoon niet accepteert.

Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat bepaalde aanwezige antilichamen een van de meest voorkomende oorzaken van terugkerende miskramen kunnen zijn. Lupus is een auto-immuunziekte die kan resulteren in een verhoogd aantal miskramen, vaak als gevolg van anti-fosfolipide antilichamen die deze vrouwen vaak dragen. Tot 5 procent van de vrouwen kan deze antilichamen ook dragen. Elke vrouw die een terugkerende miskraam heeft gehad – meer dan drie spontane miskramen – onverklaarbare dood van de foetus na 10 weken, of een vroeggeboorte vóór 34 weken, wordt aanbevolen om getest te worden op anti- fosfolipidensyndroom. Je kunt niet controleren of je deze antilichamen hebt. Als ze aanwezig zijn, zijn er echter behandelingen beschikbaar om het risico op een miskraam en zwangerschapsverlies te verkleinen.

Andere chronische ziekten die mogelijk verband houden met terugkerende miskramen zijn onder meer hartaandoeningen, nieraandoeningen en leveraandoeningen. Als je een chronische ziekte hebt, zoek dan een verloskundige die ervaring heeft met de zorg voor vrouwen met jouw aandoening.

 

Risicofactoren voor miskraam

Andere factoren die uw risico op een miskraam kunnen verhogen, zijn onder meer:

• Listeria, een bacterie die aanwezig kan zijn in onvoldoende verhit vlees, rauwe eieren en ongepasteuriseerde zuivelproducten
• Maternaal trauma, zoals een auto-ongeluk
• Bepaalde medicatie
• Gevorderde moederleeftijd (ouder dan 35)
• Infecties zoals de ziekte van Lyme of de vijfde ziekte
• Luchtvervuiling – Een studie uit februari 2019, gepubliceerd in Fertility and Sterility, toonde aan dat een verhoogde kortdurende blootstelling aan stikstofdioxide correleerde met een hoger risico op een miskraam
• Hoge koorts (boven 39 graden) tijdens de vroege zwangerschap – Een hoge lichaamstemperatuur is het meest schadelijk voor het embryo vóór 6 weken

 

Hoe verklein ik mijn risico op een miskraam?

In veel gevallen kan een miskraam niet worden voorkomen, vooral niet als de oorzaak chromosomale afwijkingen zijn die niet compatibel zijn met het leven. Toch adviseren artsen om jouw gezondheid te optimaliseren voordat je zwanger wordt, om jouw zwangerschap de beste kans te geven om te vechten.

Over het algemeen adviseer ik vrouwen die een zwangerschap overwegen, hun gynaecoloog te zien om chronische aandoeningen en medicijnen te beoordelen, Zwangerschapsvitamines 2 tot 3 maanden voordat ze proberen zwanger te worden te beginnen, ervoor te zorgen dat al hun vaccins up-to-date zijn, hun dieet te herzien, en ervoor zorgen dat ze alcohol en cafeïne in hun dieet beperken of elimineren. Degenen die recreatieve drugs gebruiken, wordt geadviseerd om te stoppen.

Houd er echter rekening mee dat, zelfs als je al dat advies hebt opgevolgd, je misschien niet kunt voorkomen dat je een miskraam overkomt.