Baby’s alertheid in de baarmoeder
Leer hoe jouw baby beweegt en het leven in de baarmoeder ervaart.
In slaap en wakker
Vanaf het begin van jouw zwangerschap lijkt jouw baby meer op een pasgeboren baby dan je misschien denkt. Hij slaapt, beweegt zich, luistert naar geluiden en heeft gedachten en herinneringen. Hier is hoe:
Net als pasgeborenen brengen foetussen het grootste deel van hun tijd door met slapen. Na 32 weken slaapt jouw baby 90 tot 95 procent van de dag. Sommige van deze uren worden in diepe slaap doorgebracht, sommige in REM-slaap en sommige in een onbepaalde toestand – een gevolg van zijn onvolgroeide hersenen. Tijdens de REM-slaap bewegen zijn ogen heen en weer, net als de ogen van een volwassene. Sommige wetenschappers geloven zelfs dat foetussen dromen terwijl ze slapen! Net als baby’s na de geboorte, dromen ze waarschijnlijk over wat ze weten: de sensaties die ze in de baarmoeder voelen.
Dichter bij de geboorte slaapt jouw baby 85 tot 90 procent van de tijd, net als een pasgeboren baby.
In beweging
Rond de negende week van de zwangerschap begint jouw baby haar eerste bewegingen te maken. Die bewegingen zijn waarschijnlijk zichtbaar met een echo, ook al zijn ze enkele weken niet voelbaar. Tegen 13 weken kan jouw baby mogelijk een duim in haar mond steken, hoewel de zuigspieren nog niet volledig ontwikkeld zijn.
Hoewel de eerste spierbewegingen van jouw baby onvrijwillig waren, vinden de eerste vrijwillige spierbewegingen plaats rond week 16. Hierna beweegt jouw baby, wanneer hij wakker is of slaapt, 50 keer of meer per uur, waarbij hij haar lichaam buigt en strekt, haar hoofd, gezicht en ledematen en het verkennen van haar warme, natte huis door aanraking. Een baby kan haar gezicht aanraken, de ene hand aan de andere hand aanraken, haar voeten vastgrijpen, haar voet aan haar been raken, of haar hand aan de navelstreng. In week 37 heeft jouw baby voldoende coördinatie ontwikkeld zodat hij of zij met de vingers kan grijpen.
Naast deze veelvoorkomende bewegingen voeren baby’s een aantal vreemde activiteiten uit, zoals het likken van de baarmoederwand en “lopen” door de baarmoeder door zich met de voeten af te zetten.
Foetussen reageren ook met beweging op de acties van hun moeder. Echo’s hebben bijvoorbeeld aangetoond dat een foetus op en neer stuitert als de moeder lacht. Als je dit op het scherm bekijkt, lachen toekomstige moeders vaak harder, en de foetus begint nog sneller op en neer te bewegen!
Tweede of derde kinderen hebben mogelijk meer rekruimte in de baarmoeder dan eerste baby’s, omdat de baarmoeder van een vrouw groter is en de navelstreng langer na haar eerste zwangerschap. Deze kinderen krijgen meestal meer motorische ervaring in baarmoeder en zijn over het algemeen actievere baby’s.
In week 29 zou je je baby minstens 10 keer per uur moeten voelen bewegen.
Leren en geheugen
Naast het vermogen om te voelen, zien en horen, komt het vermogen om te leren en te onthouden. Een foetus kan bijvoorbeeld worden opgeschrikt door een hard geluid, maar reageert niet meer zodra het geluid meerdere keren is herhaald.
Tweelingen met een zwangerschap van 20 weken kunnen bepaalde gebaren en gewoonten ontwikkelen die tot in hun postnatale jaren blijven bestaan. In één geval werden een broer en zus gezien die wang tegen wang speelden aan weerszijden van het scheidingsmembraan. Toen ze een jaar oud waren, was hun favoriete spel om posities aan weerszijden van een gordijn in te nemen en te beginnen te lachen en te giechelen terwijl ze elkaar aanraakten en door het gordijn speelden.
Studies hebben ook aangetoond dat een baby de emotionele toestand van zijn moeder kan voelen en onthouden. Een experiment in Australië onthulde dat ongeboren baby’s deelnamen aan de emotionele ontsteltenis van hun moeders die naar een verontrustend fragment van 20 minuten in een film keken. Toen de baby’s tot drie maanden na de geboorte opnieuw aan deze film werden blootgesteld, toonden ze nog steeds erkenning van de eerdere ervaring.
In de jaren tachtig voerden psychologieprofessor Anthony James DeCasper, PhD, en collega’s van de Universiteit van North Carolina in Greensboro een onderzoek uit met een voedingsapparaat waarmee een baby één set geluiden via een koptelefoon kan horen wanneer hij sneller zuigt, en een verschillende geluiden als het langzamer zuigt. Dit experiment toonde aan dat een baby binnen enkele uren na de geboorte de stem van zijn moeder al verkiest boven die van een vreemde, wat suggereert dat hij de stem uit de baarmoeder moet hebben geleerd en onthouden. Pasgeborenen gaven ook de voorkeur aan een verhaal dat er herhaaldelijk in de baarmoeder voor werd voorgelezen boven een nieuw verhaal. En dezelfde zachte muziek die ze in de baarmoeder kalmeert, kalmeert ze weer na de geboorte.
Pasgeborenen kunnen niet alleen de stem van hun moeder onderscheiden van die van een vreemde, maar horen liever de stem van mama, vooral de manier waarop het klinkt gefilterd door vruchtwater in plaats van door lucht. Ze horen ook liever dat mama in haar moedertaal spreekt dan dat zij of iemand anders in een vreemde taal spreekt.
Baby’s in de baarmoeder reageren waarschijnlijk op het algemene geluid van stemmen en verhalen, niet op hun eigenlijke woorden. Maar de conclusie is dezelfde: de foetus kan op een bepaald niveau luisteren, leren en onthouden, en, zoals bij de meeste baby’s en kinderen, houdt hij van het comfort en de geruststelling van het bekende.
