Pijnlijk en bloedend tandvlees tijdens de zwangerschap
Bloed jouw tandvlees ineens meer nu je zwanger bent? Dan ga je je toch afvragen, is er een deel van het lichaam waar de zwangerschap geen invloed op heeft? Doe je mond maar open voor nog een verrassing: jouw tandvlees tijdens de zwangerschap.
Je buik is niet het enige dat tegenwoordig opzwelt. Jouw tandvlees kan ook extra zacht, gezwollen, rood, gevoelig en vatbaar zijn voor bloedingen tijdens de zwangerschap, vooral als je poetst en flosst. Raak niet in paniek – het is vrij normaal. Jouw tandvlees en tanden zullen na de bevalling waarschijnlijk teruggaan naar de oude toestand, maar het is een goed idee om jouw mondgezondheidsspel nu te verbeteren.
Wanneer begint jouw tandvlees gewoonlijk te bloeden tijdens de zwangerschap?
Verwacht tijdens het tweede trimester veel roze op je tandenborstel te zien. Dezelfde zwangerschapshormonen die ervoor zorgen dat jouw slijmvliezen opzwellen en jouw sinussen verstoppen, doen ook jouw tandvlees ontsteken vanaf ongeveer week 15 van de zwangerschap, waardoor ze sneller zullen bloeden.
Wat veroorzaakt pijnlijk en bloedend tandvlees tijdens de zwangerschap?
Verschillende factoren kunnen bijdragen aan jouw gezwollen tandvlees en pijnlijke mond tijdens de zwangerschap:
- Stijgende hormonen, zwellend tandvlees. Geen verrassing hier: hormonen zijn de meest waarschijnlijke boosdoener. Ze maken je mond ook kwetsbaarder voor bacteriën en tandplak, die beide zorgen voor gevoelig tandvlees tijdens de zwangerschap – en bij sommige vrouwen gingivitis en tandbederf kunnen veroorzaken als ze niet goed worden behandeld.
- Veranderingen in uw mond en eetgewoonten. Mogelijk produceert u tijdens de zwangerschap ook minder speeksel en eet u meer snoep en koolhydraten, waardoor een orale omgeving ontstaat die vriendelijker is voor tandplak en gaatjes.
- Vertraagde reactie op ochtendmisselijkheid. Als u eerder in uw zwangerschap ochtendmisselijkheid met braken heeft gehad, kunnen uw tanden en tandvlees de tijdelijke effecten van die minder dan aangename zuurbaden voelen. Ben je niet blij dat het voorbij is?
- Je nieuwe kieskeurige zintuigen. Ten slotte kun je tijdens de zwangerschap gewoon supergevoelig zijn voor de geur of smaak van munt. Afkeer hebben van mondverzorgingsproducten is niet zo gebruikelijk, maar studies suggereren dat dit zou kunnen helpen verklaren waarom sommige zwangere vrouwen hun gebruikelijke poets- en spoelroutines vermijden. Een gevoeliger kokhalsreflex kan ook de schuld zijn.
Wat kan ik doen aan bloedend tandvlees als ik zwanger ben?
Ten eerste heb je veel aan de hand, dus maak je niet al te veel zorgen over je tandvlees. Maar er zijn eenvoudige stappen die u nu kunt nemen om met dit zwangerschapssymptoom om te gaan:
- Laat je nakijken. Probeer tijdens jouw zwangerschap minstens één keer naar jouw tandarts te gaan voor controle en schoonmaak, maar vertel jouw tandarts en mondhygiënist wel dat je zwanger bent. Zij zullen met jou samenwerken om ervoor te zorgen dat je de zorg krijgt die je nodig hebt, terwijl röntgenfoto’s worden vermeden en alle werkzaamheden waarvoor anesthesie nodig is, worden uitgesteld.
- Verzorg je gebit. De vuistregel: Poets twee keer per dag gedurende twee minuten en flos regelmatig. Maar verwar grondig zijn niet met agressief zijn – je tandenborstel moet het label ‘zacht’ hebben, nooit ‘medium’ of ‘hard’. Je kunt een handmatige of een elektrische tandenborstel gebruiken, maar wees voorzichtig. Overmatig poetsen en flossen kan gevoelig tandvlees nog gevoeliger en vatbaarder maken voor bloedingen. Als de geur van munt je doet kokhalzen, probeer dan een tandpasta met fruitsmaak die voor kinderen is ontworpen, of zelfs zuiveringszout. Als die je niet aanspreken, vraag dan jouw tandarts om een ander product aan te bevelen.
- Poets je tong. Niet alleen jouw tanden hebben verzorging nodig – het poetsen van jouw tong helpt ook om de hoeveelheid bacteriën in jouw mond te minimaliseren.
- Spoel het eruit. Vraag jouw tandarts om een niet-alcoholisch ’therapeutisch’ mondwater aan te bevelen – een die de tanden versterkt en niet alleen jouw adem verfrist – of een spoelmiddel dat je dagelijks kunt gebruiken om bacteriën en tandplak in jouw mond tussen poetsbeurten te verminderen.
- Vergeet niet om af te spoelen. Als je tijdens de zwangerschap last hebt van ochtendmisselijkheid, poets of spoel dan jouw tanden en mond na het overgeven. Het verwijdert niet alleen de grove smaak in je mond, maar het verwijdert ook het zuur en de bacteriën die gepaard gaan met ziek worden.
- Eet juist. Zorg ervoor dat je voldoende vitamine C binnenkrijgt, dit kan het tandvlees versterken en helpen om gezond te blijven. En voldoe elke dag aan jouw calciumbehoefte om jouw tanden en botten sterk te houden.
- Sla de snoepjes over. Hoewel we jouw recht ondersteunen om binnen redelijke grenzen alle voedingsmiddelen te pakken waar je tegenwoordig naar hunkert, probeer indien mogelijk teveel zoete lekkernijen te vermijden. Als je moet kiezen, blijf dan vooral uit de buurt van het taaie soort snoep, vooral als je je tanden niet snel kunt poetsen nadat je je hebt overgegeven. Voed jouw zoetekauw indien mogelijk met voedings- en vezelrijk fruit. Houd er rekening mee dat gedroogd fruit, hoewel het een redelijk gezonde snack is, ook werkt als suiker op je tanden – en omdat het taai is, kan het blijven plakken op plaatsen waar dat liever niet hebt. Zorg er dus voor dat je veel proteïnerijke noten eet of dat je er een stukje kaas achteraan jaagt.
- Kauw erop. Kun je niet poetsen na een maaltijd? Kauw op een stuk suikervrije kauwgom, tenzij je allergisch bent, een handvol noten of een klein stukje kaas. Ze hebben allemaal antibacteriële eigenschappen.
Kan ik bloedend tandvlees tijdens de zwangerschap voorkomen?
Waarschijnlijk. Regelmatige tandheelkundige controles en reinigingen ondergaan, hoewel nooit echt aangenaam, is net zo belangrijk tijdens de zwangerschap als altijd. Maar onderzoek suggereert dat sommige vrouwen de tandarts overslaan als ze in verwachting zijn. De redenen: ze hebben al last van misselijkheid of zure reflux en genieten niet van de gedachte dat iemand iets in hun mond steekt, of ze hebben een irrationele angst voor de effecten van tandheelkundige ingrepen op hun toekomstige baby.
Dit is echter geen tijd om jouw mondgezondheid minder aandacht te geven. Door tijdens de zwangerschap extra goed voor je tanden en tandvlees te zorgen, blijven beide langer sterk en gezond.
Wanneer kan ik verwachten dat mijn tandvlees stopt met bloeden als ik zwanger ben?
Na de bevalling. Zwangerschap vormt weliswaar enig risico voor jouw mond, maar als jouw tandvlees in orde was voordat je zwanger werd, komt het daarna waarschijnlijk goed. De grootste onderzoeken tonen zelfs aan dat er geen grote statistische verschillen zijn in de tandvleesaandoeningen of gaatjes bij zwangere en niet-zwangere vrouwen.
Wanneer moet ik de dokter of tandarts bellen in verband met bloedend tandvlees tijdens de zwangerschap?
Een beetje gevoelig tandvlees is normaal, maar als de jouwe helderrood is, erg pijnlijk is en gemakkelijk bloedt, bijvoorbeeld als je tandenborstel een roze tint heeft gekregen, of als je bloed uitspuugt tijdens het spoelen, heb je mogelijk gingivitis of een ontsteking van het tandvlees dat mild en relatief onschadelijk is.
Maar gingivitis kan zich uiteindelijk ontwikkelen tot de meer ernstige maar behandelbare aandoening die parodontitis wordt genoemd, waarover je jouw tandarts moet vertellen. Onderzoek heeft ook aangetoond dat parodontitis tijdens de zwangerschap het risico op een premature baby of een baby met een laag geboortegewicht of zelfs pre-eclampsie kan verhogen.
Als je een knobbeltje op jouw tandvlees opmerkt dat bloedt als je poetst, laat jouw tandarts dan even kijken. Het is hoogstwaarschijnlijk een aften of een pyogeen granuloom, ook wel bekend als een ‘zwangerschapstumor’ – een enge term maar gelukkig volkomen onschuldig.
Deze kleine, ronde rode bultjes komen voor bij ongeveer 5 procent van de zwangere vrouwen en kunnen tijdens de zwangerschap over je hele lichaam verschijnen – ook op je armen, handen en gezicht – maar komen vooral vaak voor op je tandvlees. Het zou na de bevalling meestal vanzelf minder moeten worden, maar als het bijzonder vervelend wordt, kan het meestal operatief worden verwijderd.
